Omdat hij toch al een poosje aan het huilen was, ging ik eens kijken en daar stond hij dan, onze kleine held! Boos (want hij wou nog steeds niet slapen), maar flink rechtop. Ik juichte van blijdschap (want ik juich maar zelden van verdriet) en riep luid: 'flink, Briek!'.
Natuurlijk is het laatste een beetje dubbel, want eigenlijk is rechtstaan in je bed als je moet slapen helemaal niet zo flink, maar dit terzijde.
Briek was nog altijd boos en werd alleen nog maar kwader omdat ik de iPad ging halen om foto's te nemen. Resultaat:
