De afspraak met de endocrinoloog begon eigenlijk helemaal verkeerd. De dag voor het onderzoek kregen we een telefoontje waarin de secretaresse ons mededeelde dat de dokter die Briek normaal ging onderzoeken belet was en we dus op het laatste nippertje bij een andere dokter moesten gaan. Daarna lieten ze ons ook nog anderhalf uur wachten in de wachtzaal, want door een computerfout wisten ze niet dat we daar al waren. Het zou zo'n verhaal geweest zijn waarin alweer een moeder klaagt over de geneeskunde in België en dat je maar een nummer bent, als dokter Craen niet was gekomen. Het was al snel heel duidelijk dat professor Craen Brieks dossier gelezen had, want toen we ons verhaal deden vulde ze hier en daar aan. Ze vertelde ons dat Brieks hypofyse waarschijnlijk niet goed werkt, wat leidt tot:
- slechte groei
- weinig of geen dorst gevoel
- lage suikerspiegel met als gevolg minder energie
- overmatig zweten
We waren opgelucht, want Briek had al deze symptomen. Misschien hadden we eindelijk een naam voor ons probleem en waarschijnlijk ook een oplossing. Helaas bracht ze ook weer de cyste ter sprake. De hypofyse en centrum voor zicht ligt in de hersenen net naast elkaar, het feit dat daar nu net ook Brieks cyste ligt, vond ze verdacht. 'Bij kindjes die zo klein zijn bestaat er niet veel toeval,' wist ze ons te vertellen met een meelevende blik. Maar eerst moesten we checken of haar theorie over Brieks hypofyse klopte. Dus dinsdag 22 mei opnieuw naar het UZ voor een glucagontest!
